Πρόσθετα τροφίμων, πόσο ασφαλή είναι για τα παιδιά?
Επίσημη ανακοίνωση της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας αναφέρει ότι απαιτούνται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις των πρόσθετων στα τρόφιμα στην Αμερικανική αγορά τροφίμων.
Αξίζει να αναφερθεί πως πολλά από τα χημικά πρόσθετα που βρίσκονται σήμερα στον εφοδιασμό των τροφίμων, δεν έχουν δοκιμαστεί καθόλου, ενώ άλλα δεν έχουν δοκιμαστεί σχετικά με τις ενδοκρινικές διαταραχές ή τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρουν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και την επίδρασή τους στην γενικότερη υγεία των παιδιών είναι ακόμη άγνωστη.
Τα παιδιά είναι ακόμη πιο ευαίσθητα στις επιδράσεις αυτών των ενώσεων (λόγω της μεγαλύτερης πρόσληψης των πρόσθετων αυτών ανά κιλό σωματικού βάρους σε σχέση με τους ενήλικες) και του μεταβολισμού τους. Ακόμη, πολλά συστήματα οργάνων βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη και είναι ευάλωτα σε διαταραχές αναφέρουν οι συντάκτες της τεχνικής έκθεσης ενώ υπογραμμίζουν πως ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι ουσίες που έρχονται σε επαφή με τα τρόφιμα που συσχετίζονται με δυσλειτουργεία του ενδοκρινικού συστήματος στην πρώιμη ζωή, όταν ο αναπτυξιακός προγραμματισμός των διαφόρων οργάνων είναι επιρρεπής σε μόνιμες δυσλειτουργίες. Ως σημαντικότερες επιπτώσεις εντοπίστηκαν οι ενδοκρινικές διαταραχές, η τάση για ανάπτυξη παχυσαρκίας, η ανοσοκαταστολή, η καρδιοτοξικότητα και το μειωμένο βάρος κατά τη γέννηση. Τα πρόσθετα αυτά περιλαμβάνουν χημικά που προστίθενται είτε στα υλικά περιτυλίγματος ή συσκευασίας, είτε στα ίδια τα τρόφιμα.
Τα είδη των πρόσθετων ουσιών που με τις περισσότερες ανησυχίες, με βάση τα στοιχεία που συνοψίζονται στην έκθεση είναι:
Δισφαινόλες: Χρησιμοποιούνται για την κατασκευή πλαστικών δοχείων και δοχείων τροφίμων και ποτών. Οι ενώσεις αυτές έχουν συσχετιστεί με ενδοκρινική και νευροαναπτυξιακή διαταραχή και παχυσαρκία, με μεταβολές στον χρόνο της εφηβείας καθώς και με μειωμένη γονιμότητα και διαταραγμένη νευρολογική και ανοσολογική ανάπτυξη.
Φθαλικές ενώσεις: Χρησιμοποιούνται ως συστατικά πλαστικών περιτυλιγμάτων και πλαστικών σωληνώσεων και δοχείων και έχουν κατηγορηθεί για εμπλοκή στην ενδοκρινική διαταραχή και την παχυσαρκία.
Χημικές ουσίες υπερφθοροαλκυλίου: Αυτές οι χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται στην κατασκευή συσκευασιών από χαρτί και χαρτόνι. Έχουν συσχετιστεί με ανοσοκαταστολή, ενδοκρινική διαταραχή όπως διαταραχή της λειτουργίας του θυρεοειδούς και μειωμένο βάρος γέννησης.
Υπερχλωρικό: Συχνά προστίθεται στις πλαστικές συσκευασίες για ξηρά τρόφιμα για τον έλεγχο του στατικού ηλεκτρισμού. Το υπερχλωρικό έχει αποδειχθεί ότι διαταράσσει την παραγωγή θυρεοειδούς ορμόνης, με επιπτώσεις για την επακόλουθη γνωστική λειτουργία.
Νιτρικά και νιτρώδη: Χρησιμοποιούνται ως άμεσα πρόσθετα τροφίμων και πιο συγκεκριμένα ως συντηρητικά και βελτιωτικά χρώματος σε επεξεργασμένα κρέατα, ψάρια και τυριά. Το 2006, ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο ταξινόμησε τις ενώσεις αυτές ως πιθανές καρκινογόνες ουσίες.
Τεχνητά χρώματα τροφίμων: Συχνά προστίθενται σε προϊόντα που προσελκύουν τα παιδιά (π.χ χυμούς). Μερικές μελέτες έχουν δείξει τη συσχέτιση των ενώσεων αυτών με αυξημένο κίνδυνο για διαταραχή υπερκινητικότητας και έλλειψης προσοχής.
Οι καταναλωτές καλό είναι να κάνουν απλά βήματα για να περιορίσουν την έκθεσή τους σε αυτές τις ενώσεις. Τέτοια βήματα είναι η κατανάλωση περισσότερων φρέσκων φρούτων και λαχανικών, ο περιορισμός της πρόσληψης επεξεργασμένου κρέατος, και η αποφυγή κατανάλωσης τροφών ή υγρών που περιέχονται σε πλαστικά δοχεία καθώς τα πρόσθετα μπορούν να μεταφερθούν στο προιόν όταν οι συσκευασίες θερμαίνονται. Για το λόγο αυτό, δεν συνιστάται και η τοποθέτηση πλαστικών δοχείων στο πλυντήριο πιάτων. Οι παιδίατροι μπορούν επίσης να συστήσουν στους ασθενείς και τις οικογένειές τους να αποφύγουν ορισμένους τύπους πλαστικών, επειδή περιέχουν συγκεκριμένα πρόσθετα. Καλό θα ήταν να εξετάζεται ο κώδικας ανακύκλωσης στο κάτω μέρος των προϊόντων και να αποφύγετε τα πλαστικά με τους κωδικούς ανακύκλωσης 3 (φθαλικές ενώσεις), 6 (στυρένιο) και 7 (δισφαινόλες), εκτός εάν τα πλαστικά φέρουν την ένδειξη ότι είναι βιοδιασπώμενα.
