Η θρεπτική αξία του χαλβά
Ως ένα από τα πιο δημοφιλή παραδοσιακά τρόφιμα στην Ελλάδα κυρίως κατά την περίοδο της Σαρακοστής, ο χαλβάς, θεωρείται πολύ σημαντικός ως προς την θρεπτική του αξία. Μπορεί να καταναλωθεί σαν κύρια τροφή ή σαν επιδόρπιο μετά το γεύμα ή το δείπνο και με τον καφέ, και είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος για την υγεία του οργανισμού. Το ταχίνι αποτελεί το 60% της περιεκτικότητας του χαλβά, κάτι που σημαίνει ότι οι ευεργετικές ιδιότητες των σπόρων του σουσαμιού μεταφέρονται και στο γλυκό.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι χαλβά, διαφορετικοί στην όψη και στην υφή, καθώς και στα θρεπτικά συστατικά. Για παράδειγμα ορισμένοι τύποι χαλβά είναι: ο σησαμένιος, ο οποίος παρασκευάζεται από ταχίνι (πολτός από σουσάμι) και συνδυάζεται με σιρόπι ζάχαρης ή μέλι ή πετιμέζι ή λευκή καραμέλα, ο σιμιγδαλένιος, ο οποίος παρασκευάζεται από σιμιγδάλι, βούτυρο (ή λάδι), ζάχαρη και νερό, αλλά και ο χαλβάς Φαρσάλων (σαπουνέ), που με βασικά συστατικά το νισεστέ και το βούτυρο θεωρείται ο πιο λιπαρός. Από τα διαφορετικά είδη χαλβά ξεχωρίζει ο σησαμένιος λόγω των συστατικών του.
Μία μικρή μπάρα χαλβά περιέχει σημαντική ποσότητα πρωτεΐνης, για ένα προϊόν του φυτικού βασιλείου, για αυτό και πολλές φορές το προτιμούν οι χορτοφάγοι. Στο σουσάμι συναντάμε υψηλά επίπεδα λευκίνης και αργινίνης, αμινοξέα που αδυνατεί να συνθέσει ο οργανισμός για αυτό και πρέπει να περιλαμβάνονται στη δίαιτά μας. Όταν ο χαλβάς καταναλωθεί συνδυαστικά με ξηρούς καρπούς ή άλλα τρόφιμα που περιέχουν λυσίνη, τότε η πρωτεΐνη που προκύπτει είναι υψηλής βιολογικής αξίας. Αυτό σημαίνει ότι άτομα τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση νηστείας μπορούν να βρουν στον χαλβά μία καλή πηγή πρωτεϊνών.
Χάριν στην υψηλή περιεκτικότητα του χαλβά σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα-όπως και αντιοξειδωτικά συστατικά, τα οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να συνθέσει από μόνος του, συμβάλει στη ρύθμιση της χοληστερόλης και ενισχύει την καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.
Οι σπόροι του σουσαμιού ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού, του νευρικού συστήματος και προστατεύουν το δέρμα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε αντιοξειδωτικά στοιχεία όπως σελήνιο, λιγνάνες, βιταμίνη Ε και βιταμίνες του συμπλέγματος Β (κυρίως θειαμίνη).
Ακόμη βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού καθώς και την οστική του μάζα αφού περιέχει πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο. Επίσης, στο σουσάμι περιέχονται φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στην καρδιά και στην καλή λειτουργία του εντέρου.
Αν και λόγω του σουσαμιού και των ξηρών καρπών που περιέχονται στο συνήθως στον χαλβά, η θρεπτική του αξία αυξάνεται, εν τούτοις είναι σημαντικό να υπάρχει μέτρο στην κατανάλωση του, διότι οι περισσότεροι τύποι χαλβά περιέχουν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης και λιπαρών.
Ας δούμε όμως τις θερμίδες που αποδίδουν οι διαφορετικού τύποι χαλβά.
Η θερμιδική αξία του χαλβά διαφέρει ανάλογα με το είδος και τα συστατικά με τα οποία συνοδεύεται. Μπορεί λοιπόν μία μπάρα 100γρμ να περιέχει 350 θερμίδες, όταν αναφερόμαστε σε έναν απλό χαλβά χωρίς την προσθήκη άλλων υλικών. Σε περίπτωση όμως που ο χαλβάς περιέχει ξηρούς καρπούς, σοκολάτα ή άλλα πρόσθετα, τότε οι θερμίδες ανεβαίνουν στις 450 ή και 500 θερμίδες.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι αν και ο χαλβάς αποτελεί μία πολύ σημαντική τροφή για την καθημερινότητα μας λόγω των ουσιών που διαθέτει, οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί ως προς την ποσότητα που καταναλώνουμε. Η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη, κάτι που ίσως αποφέρει αύξηση του σωματικού βάρους.